Znaczenie zasady istotności w badaniu sprawozdania finansowego

Sprawozdanie finansowe to jeden z podstawowych dokumentów wykorzystywany do oceny kondycji finansowej spółki. Pominięcie istotnych zniekształceń może przyczynić się do wyciągnięcia błędnych wniosków na temat sytuacji finansowej firmy. Sporządzenie planu badania i prawidłowe wyznaczenie poziomu istotności jest niezwykle ważne.

Krajowy Standard Rewizji Finansowej 200 w brzmieniu Międzynarodowego Standardu Badania 200 (IAASB) określa cel badania sprawozdania finansowego jako podniesienie poziomu zaufania użytkowników do sprawozdania finansowego. Biegły rewident wyraża opinię o tym, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z mającymi zastosowanie ramowymi założeniami sprawozdawczości finansowej. Podstawą do wyrażenia opinii jest uzyskanie racjonalnej pewności, że sprawozdanie finansowe nie zawiera istotnego zniekształcenia spowodowanego błędem czy oszustwem. Uzyskanie racjonalnej pewności osiąga się poprzez zgromadzenie wystarczających i odpowiednich dowodów badania, które obniżają ryzyko badania. Należy tutaj jasno zaznaczyć, że racjonalna pewność nie oznacza uzyskania absolutnej pewności. Biegły rewident na podstawie zgromadzonych dowodów obniża ryzyko wyrażenia niewłaściwej opinii do możliwego do zaakceptowania niskiego poziomu.

Badanie sprawozdania

Proces wyznaczania istotności stanowi ważny element planowania badania sprawozdania finansowego. W pierwszej kolejności należy zacząć od poznania jednostki jako całości, zrozumienia jej otoczenia zewnętrznego, a także otoczenia gospodarczego i prawnego, w którym jednostka musi funkcjonować. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie działania jednostki i procesów w niej zachodzących. Dobrze przeprowadzony proces...